Καινούργιο επεισόδιο

Σηκώνομαι πρωί πρωί
για να ψαρέψω το ξύπνημα του ήλιου.
Μερικές άγουρες ακόμα αχτίδες
θαμπώνουν το κελαήδισμα της ανατολής.
Στην κρεμάστρα τ΄ ουρανού
σύννεφα μονάχα λίγα
έτσι για να σκουρύνουν την απόχρωση
του αντιφεγγίσματος.

Στα κλαδιά κυκλοφορούν
τραίνα τα νέα κοτσάνια των αφίξεων.
Στις αποχωρήσεις
τα σάπια, τα λερά φύλλα της αποσύνθεσης.

Σιγά σιγά, αφού ψαρέψω και το τελευταίο
δόλωμα, αφήνω ελεύθερο το σκουλήκι
να κολυμπήσει στο βυθό των εξερευνήσεων.
Τρώγοντας λοιπόν, αργά, νωχελικά
της Έριδος το φαγωμένο μήλο

δαγκώνω κι εγώ με τη σειρά μου
την αποφασιστικότητά του
να έρπει στην ομοιότητά μας.


Δ.Κ