Σχεδόν δεν γύρισα να σε κοιτάξω
που μπήκες μέσα. Κράτησα
τη δύσκολη αναπνοή
το βασικό όργανο της ζωής
το αποκαλούμενο "καρδία"
παλλόταν εις ρυθμόν φρενήρην
(ανάλογον ρυθμόν του τυμπάνου
παλλομένου γαλαξία)
ενώ του στομαχιού μου ο ισθμός
τεντώθηκε συρρικνώθηκε
σκοτώθηκε η λύπη μου
πώς μεγαλώνει πώς μεγαλώνεις
μέσα μου ακόμα μαχαιρώνεις
τα εύπλαστα τα εύχρηστα τα εύλογα.
Σχεδόν.
δ.κ
που μπήκες μέσα. Κράτησα
τη δύσκολη αναπνοή
το βασικό όργανο της ζωής
το αποκαλούμενο "καρδία"
παλλόταν εις ρυθμόν φρενήρην
(ανάλογον ρυθμόν του τυμπάνου
παλλομένου γαλαξία)
ενώ του στομαχιού μου ο ισθμός
τεντώθηκε συρρικνώθηκε
σκοτώθηκε η λύπη μου
πώς μεγαλώνει πώς μεγαλώνεις
μέσα μου ακόμα μαχαιρώνεις
τα εύπλαστα τα εύχρηστα τα εύλογα.
Σχεδόν.
δ.κ
No comments:
Post a Comment