υπέροχα ζεις υπέροχα πλανάσαι
κι ωστόσο δεν έμαθες ακόμα
πόσο κοστίζουν η λήθη και τα όνειρα
στο τραπέζι κάνει κρύο,
εγώ διαβιώ πού και πού στη σοφίτα
και το νεύμα σου με σκοτώνει σαν αλήθειαμ
κι ωστόσο δεν κατάφερα ποτέ
να χαλαρώσω τους μύες των ματιών μου
τα χείλη μας προφέρουν εκδορές,
στην ανάμνηση κρύβεται η πορεία
κι όλα τα Σαββατοκυρίακα βρωμάνε πυρετό και μέθη