Θάλασσα αλληγορική

Θάλασσα λίγο πιο κάτω,
μα χαλασμένα σαν να μου φαίνονται
τα κύματα, ο αφρός, η ορμή
οι σκοποί, όλα όλα όλα!
Γιατί όμως;
Γενική ακινησία βλέπω
και γιγάντιους βράχους και σχήματα
βοτσάλων ερωτικών προς τον ήλιο.

Τα γένια μιας μικρής αποκάλυψης βλέπω ακόμα.
Είναι ένα μικρό-μικρό καβούρι
σα βοτσαλάκι, τόσο δα, ασήμαντο θα έλεγες,

νά που όμως
αυτό συμπληρώνει την εικόνα
αυτής μου της αλληγορικής παραλίας
μιας παρηγορητικής θάλασσας που βλέπω
πλαγίως βαδίζοντας σαν τιποτένιος
ή απλώς σαν κάβουρας

ο κύριος (κύριος) κάβουρας
θα με φώναζες αλλιώς και άλλοτε.
Χαλασμένα τα πλοία, χαλασμένα τα σύννεφα
οι προθέσεις μας χαλασμένες

κι ωστόσο πώς ενώνουμε, πως τελειώνουμε αυτό το τοπίο, αυτό το απαίσιο τοπίο

μέσα ή έξω μας.

Χαλασμένο.