Φεγγάρι λουόμενο

Φεγγάρι στις πιο αναπάντεχες στιγμές
της νύχτας
στέκεις εκεί ως πύρινη απουσία.
Σου απονέμω τον τίτλο της βεντάλιας
- ξέρεις καλά πώς να παγώνεις ό,τι
δε ξεμακραίνει.

Στο βαθύ έλεος της ναυτίας των άστρων
εσύ ξεπρόβαλες σαν νεροχύτης δακρύων
- προσπάθησα τη θαμπάδα μου να σου
τη μεταδώσω, αλλά είσαι ανεπίδεκτος
αισθήσεως. Δε λογαριάζεσαι για σώμα.

Ουράνια υποψία θα σε λέω μάλλον
- πως στην άλλη μεριά της γης επιτέλλει
ο απόηχός σου.


δ.κ