λόγια αχαμνά σαν αρχίδια
σαν από πούστη,
τ'ομολογώ δε θέλησα να πω πολλά
μονάχα πως σ'αγάπησα
μονάχα σ'αγαπώ
μα έψαξα - κάποτε βρήκα κάποτε όχι -
ωραία λόγια τα χειρίστηκα
μα ήταν όλα φρούδα τελικά ήταν λιωμένα
τα λόγια μου τα πελιδνά
τα λόγια μου τα μπούγια

υπέροχα ζεις υπέροχα πλανάσαι
κι ωστόσο δεν έμαθες ακόμα
πόσο κοστίζουν η λήθη και τα όνειρα
στο τραπέζι κάνει κρύο,
εγώ διαβιώ πού και πού στη σοφίτα
και το νεύμα σου με σκοτώνει σαν αλήθειαμ
κι ωστόσο δεν κατάφερα ποτέ
να χαλαρώσω τους μύες των ματιών μου
τα χείλη μας προφέρουν εκδορές,
στην ανάμνηση κρύβεται η πορεία
κι όλα τα Σαββατοκυρίακα βρωμάνε πυρετό και μέθη

Θα ήξερες πως σ'αγαπώ

"στον καθρέφτη είναι Κυριακή, 

στ'όνειρο υπάρχει χώρος για ύπνο, 

τα στόματά μας λένε την αλήθεια"

Π.Τ 

είσαι το σπίτι μου ή η επιστροφή;

με ψάχνω στα λόγια σου ή απλώς με αποφεύγεις;

μ'ανακαλύπτω στις ίδιες τις κινήσεις των χεριών σου

κι αν διάβαζες έστω και λίγο Πωλ Τσελάν

θα ήξερες πως σ'αγαπώ πολύ περισσότερο απ'όσο νομίζεις