Ο ριπτασμός του ριψάσπιδος

Θαυμαστά τα έργα σου Κύριε
αλλά τη νύχτα την άφησες μισοτέλειωτη.
Μισογκρεμισμένη στο ένα μπράτσο μου ακουμπά
και τ' άλλο μισό της Εσύ μάλλον το 'χεις.
Ύπουλα ιπτάμενα φιλιά, σταυροδρόμια τριών
ονείρων, θριάμβευσες θριάμβευσες.
Αλλά κι εγώ, θριάμβευσα στις συνομιλίες της νύχτας
με τα γκλοπ της εξασθένισης.
Με τι φτερά το ανείπωτο μας αιχμαλωτίζει
κι Εσύ του τα προσέφερες απλόχερα.
Θεός δεν είναι η μνημειώδης αποστήθιση αγγέλων.
Ενεδρεύον σάπισμα εντός καρδίας ξένης
αποδιόπεμψέ με μακριά.


Δ.Κ