Τα ερωτικά νερά

Μορμύρουν τα νερά
παφλάζουν μουρμουρίζουν.
Με λίγο εκνευρισμό
στη λίμνη κελαρύζουν.
Κι έτσι σιγά σιγά, σχεδόν χαμηλοφόνως
- ερήμην του φονιά γίνεται ο φόνος-
σπαρταριστά και γάργαρα νερά
στ' αυτί μου υποτονθορύζουν:
" Έλα κι εσύ πλατσούρισε μες στην υγρότητά μας
δεν πάει πουθενά δίχως εσέ ο έρωτάς μας".
Και μ' αποστόμωσαν τ' αυθάδικα, τα ερωτικά νερά
μέσα στη λίμνη βάλθηκα να πλέω χαρωπά.
Ούτ' έναν ίσκιο δεν είδε η ψυχή μου κείν' τη μέρα
φαίνετ' εκρύφθη το σκοτάδι παραπέρα.


Δ.Κ