Ολόγραμμα

Σε ξαναείδα μετά από τόσο καιρό.
Δεν ένιωσα σχεδόν καμία ταραχή
αν και σε αναγνώρισα αμέσως.
Έφερε πάλι η μνήμη παλιά λουλούδια
μαραμένα και κελύφη ανοιχτά -σπασμένα.
Ενεθυμήθηκα ακόμα χάδια τρυφερά ανύπαρκτα
ποθώντας να σ' αγγίξω δάκρυα στεγνά.
Βάρκες μπαλωμένες ταξίδεψαν πάνω στη βαθιά λύπη
κι ήρθαν πάλι πίσω από τα κρυφά της λήθης αυλάκια.
Ανεγκέφαλοι ερωτύλοι ατιθάσευτα φιλιά που δε δοθήκαν
κι ένα κέρμα στο πάνω χείλος μια χούφτα μάτια
φωταψίες αναμεσίς στις ψευδαισθήσεις που υπνώτιζα
για να σε βλέπω. Σε είδα όπως ήσουν
γλυπτό ή μάρμαρο κρίμα ή έλεος στην καρδιά
φωτιά λάβα ή μάγμα ηδονή και τρύπες φυγής
αγκάθια που έκαιαν τα δάκτυλα δρυοκολάπτες
που κτυπούσαν ανηλεώς το κεφάλι μου να σπάσεις.
Σε ξαναείδα μετά από τόσο καιρό
και αν και σε αναγνώρισα αμέσως και θυμήθηκα με πόσο
πόθο σε καλλιέργησα εντός μου
δεν εταράχθηκα ουδόλως.
Θα πεις δεν ήσουν σάρκα
ήσουν μονάχα μια φωτογραφία.

δ.κ