Τρία ευρώ ή ο θάνατος

Όταν, ένα κυριακάτικο απόγευμα, μου τηλεφώνησε ο αδερφός μου πως στην
αγορά - ποιου την αγορά; - πουλούσαν τρία ευρώ το βιβλίο, σηκώθηκα,
παράτησα τον τόμο και πήγα πως θα έμπαινα στο αμάξι, αλλά μετά
θυμήθηκα πως - κάποια άλλη ίσως Κυριακή - σ' έναν άγνωστο μάλλον
κήπο - δήθεν κι εκεί δεν πουλούν τρία φύλλα την χλωρότητα - πίσω από
τη δρύινη πόρτα - ώ Ίσενγκαρτ κι εσύ Ανόμιελ - στεκόταν ένα κούφιο
πτώμα, που αν και δε ρωτήσαμε ποτέ ποιου ήταν, διότι φοβόμασταν
εμείς οι περαστικοί τους μόνιμους (σαν τοίχοι θεριεύουν γρυλίζουν γνωματεύουν)
κατά πάσαν πιθανότητα - ή καλύτερα - σχεδόν σίγουρα
ήταν κι αυτός ο κάποιος ένας που πήγαινε στην αγορά για
τρία ευρώ το βιβλίο.


14.6.2015

Δ.Κ