Στην ξαπλώστρα του μαγεμένου ύπνου

Ωραία γυμνή πράσινη σαν ρίζα
στην παραλία άκουσες πως μιλούν για κύματα
και στάθηκες κει πέρα
ν'αρπάξεις το πρώτο τους γράμμα.

Το κορμί το λαξεμένο σαν την πέτρα του έρωτα
σαλεύει μες στην άμορφη άμμο
κι εγώ, ω εγώ ο ανόητος, πλασμένη από νούφαρα,
ήρθα και ξάπλωσα τον ίσκιο μου από πάνω σου.

Μαλλιά του ύπνου έχεις, και νύχια και γλώσσα
φτιαγμένα από το μάγμα της ηδονής.
Και χείλια πιο καυτά κι από την θερμάστρα του ήλιου

- τα πόδια σου σαν άνοιξη υπόσχονται
την κίνηση, την ενέργεια, τη δύναμη
κι οι εραστές του γιαλού μας περιμένουν ωραίους.

(σντ46πν)
Δ.Κ