τα μαθηματικά και τον έρωτα

σ'αγαπώ. χωρίς αμφιβολία;
άνευ ενδοιασμού;
δίχως δεύτερες σκέψεις;
δε νομίζω δε νομίζω...
έσκυψα και κοίταξα το πρόσωπό σου
από την άλλη μεριά των πραγμάτων
και δεν μου ήταν τόσο γνώριμο°
δεν ήταν τόσο οικείο.
τι σημαίνει αυτό;
πως αγαπάμε μία όψη των πραγμάτων
ή ότι η αγάπη μας αγαπάει από μια μεριά
κι ότι επηρεάζεται από άξονες
(συμμετρίας και μη)
ή μήπως η αγάπη θά 'πρεπε
να είναι μια ομοθεσία με αναλλοίωτο κέντρο
αμετάβλητον έρωταν ραγδαίον
και μια πολλαπλότητα
που δεν μπορεί να επαληθεύεται
παρά μόνο αυτοδιασταυρόμενη
που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί
παρά μόνο μέσω μιας χαρτολογικής προβολής;

(πω πω, πώς περιέπλεξα έτσι
τα μαθηματικά και τον έρωτα)