Monday, March 26, 2018

Παραληρηματικό

Αποφασίζω να σε ψάξω
κι είσαι ήδη κρυμμένη στο μυστικό:
δεν υπάρχουν άλλες φυλακές που να μπορούν
πλέον να με φυλακίσουν
- μόνο μία έχει μείνει -
κι είναι η δικιά σου η κλημεντίνη!

Σ' την ανοίγω σαν ρώγα ή σαν κλάσμα
δεν είναι πορτοκάλι δεν είναι μανταρίνι
το στόμα σου
είναι κάτι άλλο που έχω ξεχάσει πώς το λέμε
κι επίσης δεν είναι εσπεριδοειδές τα χείλη σου
γι'αυτό τα δαγκάνω σαν είναι από χυμό σταφυλιού
ή σαν να να είναι κάτι πολύ ωραίο και πολύ χυμώδες.

Κάνω λάθος, μικρή μου Ιταλίδα; Μπορώ να σ'αγαπώ;
Μπορώ να σε φωνάζω ντέμπολε
μπορώ να σε αγγίζω;
Σκούλουκουιν σκούλουκουιν πού πάεις χωρίς βρακούιν
μού ΄ρχεται στο μυαλό τώρα
και θέλω τόσο να σε μαζέψω (να σε μαζώξω)
και να σ'αγκαλιάσω και να σε έχω,
μικρή μικρή μιτσιά μου Ιταλίδα.

No comments:

Post a Comment