Κάτι ανάλογο ή Φράκταλ

Σε κάποια μέρη, σε κάποιες γειτονιές
ο ήλιος μπαίνει από μικρές τρύπες
στροβιλίζεται μες στη σκόνη
ακολουθείται από παρεξηγημένες έννοιες
όπως αυτές του δάσους, των ορίων
ή και των αυταπόδεικτων.

Έτσι όταν κοιτάζεις ψηλά προσεκτικά
είναι σαν να βλέπεις δυο από αυτούς
να τρέχουν σε ένα βάλτο ή σε μια λίμνη
να φωνάζουν πως είναι τόσο χαρούμενοι όσο ποτέ
ή όσο τα δέντρα και τα βελανίδια
κι είναι τελικά σαν να βλέπεις πως όλα δουλεύουν ρολόι.

Παράλληλα όμως ακούν πώς μιλάει ο κούκος,
βλέπετε κι εσείς πως τίποτα δε δουλεύει αέναα
κι καταλαβαίνουμε - εμείς κι αν καταλαβαίνουμε -
πως μερικά πράγματα είναι καλύτερα να μην τα ξεστομίζεις ποτέ.
Οπότε ή αυτός κάνει λάθος ή εσύ.
Εγώ, πάντως, αποκλείεται.