ακολουθία

από τα λίγα πράγματα που μπορώ
να πω αγάπησα το χορτάρι, τα σύννεφα
κι ίσως μονάχα νά 'κρυψα
δυο-τρία πώς δυο-τρία γιατί
εκείνα τα 'ρωτεύτηκα, εκείνα όχι,
τη γη ιδίως, το νερό, τα πράματα του νου
όλα τα ανεπαίσθητα
της φαντασίας νοερά
κατασκευάσματα που εμάς εν τέλει υποθάλπουν