vorrei parlarti

Τι κάνεις; Καλά, εσύ; Ξέρεις, θα ήθελα να σου μιλήσω. Πες μου, ναι. Κοίτα. Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Δεν είναι πες μου, ναι. Είναι πιο σοβαρά. Τι τρέχει; Τρέχουν πολλά. Κοίτα, για να καταλάβεις, θέλω κατ'αρχάς να δω τι κάνεις. Είσαι καλά; Κατά δεύτερον, κοίτα, εγώ, όχι εσύ, αλλά εγώ, σ'αγαπώ. Και πού το ξέρω. Να, λοιπόν, προχθές δηλαδή  ανασκοπώντας, εκεί κατέληξα. Γιατί, πώς αλλιώς, δεν βγάζει νόημα. Ήθελα να σ'έχω, ήθελα να σ'αγκαλιάζω, ήθελα να σε φιλώ, ήθελα ήθελα ήθελα. Όταν τα ήθελα, έμαθα, είναι περισσότερο από τρία τότε κάτι ήθελες. Κάτι ήθελα. Εσένα. Σε θέλω. Κοίτα. Όλα καλά; Σ'αγαπώ; Σ'αγαπώ. Βορρέι παρλάρτι; Λο βορρέι. Θα το ήθελα. Το θέλω. Θα το θέλω. Τι κάνεις; Ναι, τί κάνεις; Μετά από τόσο καιρό. Είσαι πάντα το ίδιο άτομο που ήξερα; Πράγματα αλλάξαν; Άλλαξες; Όλα αλλάζουν, άρα κι εσύ, δεν θ'άλλαξες λογικά; Σ'αγαπώ το ίδιο; Θα σ'αγαπώ το ίδιο; Αν σήμερα σε γνώριζα; Απάντησέ μου σε παρακαλώ, απάντησέ μου! Αλλλά πού να μου απαντήσεις, αφού δεν είσαι εδώ, δεν ξέρεις ότι δεν είσαι εδώ, δεν ξέρεις ότι γράφω για σένα, πού είσαι, πού είσαι, πού είσαι;
Σ'αγαπώ, καρδιά της καρδιάς μου, σ'αγαπώ...
κι αν σκοπεύω να πέσω απ'τα σύννεφα, έίναι επειδή ήδη ξέρω ότι γερνώντας θα εξακολουθώ να σ'αγαπώ. Σκοπεύω. Τρόπος του λέγειν. Σ'αγαπώ. Τρόπος του λέγειν; Σ'αγαπώ.