αμάλγαμα

άνοιξαν την πόρτα για να μπει
ο κύριος με την πεθαμένη τίγρη
και τα χιλίων τόνων τριαντάφυλλα.
υποτίθεται η τίγρης θα τα έτρωγε,
θα χωνεύονταν έτσι λουλούδια στο θηρίο.
ο Παρθενώνας δεν άφησε την όμορφη πέψη
κι εκείνος περπάτησε στον ήλιο
σαν κάθε άλλος Σικελός. ύστερα εδώ
πονάει, αλλά σταμάτα να διακόπτεις τον έρωτα,
γιατί τα θηρία αγαπούν και πεθαίνουν
τα άνθη κλείνουν τα βλέφαρα ωχρά
κι η θεα Αθηνά δε μ' άκουσε να τον κρατήσει
ή να τον φέρει ως εν φαντασία και απογνώσει