μπετ ντε βόζ

από τα απογεύματα που λυπήθηκα
στο γαλλικό μπαρ θα θυμάμαι περισσότερο
την βαριά μπύρα (μπετ ντε βοζ) και τα γραψίματα
υπό τον αισχρό ήχο του πόσο πολύ σ'αγάπησα
γιατί πήγαινα στο μέρος εκείνο; στη γωνιά
που καθόμουνα το ξύλο μου γίνηκε φόρτος
και το ανήλιαγο υποβλητικό αντάξιο
ενός φοβισμένου κόπου, μιας πληγής λερωμένου ονείρου
άλλα βράδια εκεί θα χαιρόμουν το απόγευμα
εγίνη σαν κροταλίας που μου έσφιγγε το εγώ να βγεις
κι εν τω άμα θα με δάγκωνε μάλιστα την επανάληψη
στης μοναξιάς το φυλλοβόλο παραμίλημα μαθήτευσα
νωχελικός κι ωραίος - νωχελικώς κι ωραίως -
ενώ προσποιήθηκα επιτυχώς τον ήλιο
και τη γλυκιά του άκρη
σα φανταχτερό δακτυλίδι στο χέρι μιας κουρτίνας
την ανοίγω και μπαίνει η σκουριά την κλείνω
κι ασχημαίνω: όπου πάω με προστατεύει η απάθεια.
στο γαλλικό μπαρ δε στοχάστηκα πολύ,
παρα μόνο σκαρφίστηκα τρόπους για να πονώ καλύτερα
παρα μόνο τρόπους για να πονάω λιγότερο.