Ω λογαριασμός

Αγοράζω μια πίτσα μνήμη. Μ΄ όλα
τα υλικά. Λίγη θύμηση από τη δεξιά
μεριά του εγκεφάλου λίγη από την αριστερή
- στο κέντρο μού 'πανε πως κάνουν πάρτι
οι στερήσεις- γι΄αυτό κι εγώ από ανάγκη
ξεπηδώ από τη μιά viva la vida γραφή
στην άλλη. Μια σόδα ανάμνησης παίρνει
κάτω όλα τα ξεροψημένα μα ξανατσαλαβουτώ
τα χέρια μου στην πίτσα.
Η viva la vida υπομονή μου εξασθενεί
τα τυριά, τα ζαμπόν οι πιπεριές γίνονται θορυβώθεις
άντρες γυναίκες παιδιά
μόνο εσύ κι ο έρωτας δε φαίνεστε πουθενά.
Εξασθενεί λοιπόν και ζητά από τον σερβιτόρο
- μάντεψε- χρόνο να φέρει το λογοριασμό.

Παραπλεύρως το εστιατόριο ντυμένο στους
υακίνθους και σε ισπανική προφορά.

Δεν το περίμενα. Υπέρογκος λογαριασμός μακροσκελής
σε τμήματα άλλα μικρά άλλα υπερμεγέθη
χωρισμένος
και κάτω κάτω αναγράφεται η τιμή της
πληρωμής μου - για τόσο δα αναπόληση,
για τόσο δα flashback- η viva la vida
γραφή μου τώρα έχει να πληρώσει
εργολάβους και κτίστες να οικοδομήσουν
αυτή τη κτιριάρα τη ξενοδοχειάρα επιταγή μου
που πρέπει να πληρώσω
εκατομμυριούχες να ξεπληρώσω φυλακές
που θα με βάλουν
για το ποσό των viva la vida flashback.


Δ.Κ