Γνώρισα έναν σκιομάντη αλλά δε θέλησα ν'ανακρίνει τη σκιά μου 

Γ.Α

Ο κήπος είναι μακρύς και τα χέρια δεν σε απογοήτευσαν ποτέ. Ανεβαίνεις στα δέντρα και διεξάγεις έναν έρανο πουλιών στις σοφίτες, στα καπέλα και στα σύρματα της ηλεκτρικής. Στην Παλιά Ηλεκτρική άκουσα πως παίζουν τα κακά μαντάτα, το νερό σιγοβράζει και μπουρμπουλήθρες ετοιμόγενου οξυγόνου παράγονται στην επιφάνεια χάνονται και μέσω ενός γυαλιού σπασμένου ποτηριού σε είδα να στέκεσαι αντίκρυ μέσα ή πίσω από ένα χαμένο ή χανόμενο ηλιοβασίλεμα. Τι κρίμα δηλαδή τί κρίμα να μη σε είχα γνωρίσει πριν, νωρίτερα δηλαδή, πριν από την εποχή της λήθης, πριν από την εποχή της κρίσης μέσα σε ένα γυάλινο κουφάρι από έλατα και γυψοσανίδες. Είναι μακρύς ο κήπος εκείνες οι εγκαταλείψεις μάς άφησαν και οι μετάνοιες δεν λειτουργούν πια όπως παλιότερα, τώρα χρειάζεσαι και το αίσθημα, πλέον χρειάζεσαι και το αίσθημα. Ακατάλληλος.