στην αρχή μας χάρισαν δύο τριντάφυλλα
ύστερα μας είπαν φύγετε απο 'δώ
κι έτσι σε πήρα απ'το χέρι
περιπλανηθήκαμε για αιώνες
βρισκόμαστε τώρα στο ίδιοκελί
των τριανταφύλλων μας
πες μου που χάρηκες που περπατήσαμε,
που τρέξαμε στο φως και στων ονείρων
τη μπάλα που πήραμε λάθος δρόμο
και χρειάστηκε να ξανανέβουμε το ίδιο
βουνό (ή κάτι άλλο)
πες μου που χάρηκες για τη φωτογραφία μας
για της ήχους μας για τις κινήσεις
κατά των πτολεμαίων που νικήσαμε
υπέρ της ελευθερίας
που ψάξαμε που κοντά φθάσαμε
που ξαναπομακρυνθήκαμε ξέροντας (όμως)
ύστερα λίγο-λίγο πες μου πως μ'αγαπάς
και πως θα ήθελες να έγραφα σ'ολόκληρες γραμμές
αυτά που θέλησα κι όχι σε διακεκομμένες
ποιητικές αστροφίες - πρόσωπα κεκαλυμμένα -
- παράθυρα κλειστά -  - κρυμμένες ιδιότητες -
άλλοι χαρακτήρες άλλοι χαρακτήες
εαυτοί άλλοι, άλλοι εαυτοί
γιατί αυτό υπάρχει ακόμα κι όταν το αρνείσαι
αν θέλεις ή όχι θα μας σώσει μια έξυπνη εναλλαγή των συναισθημάτων, και να που τώρα γράφω σε ολόκληρες γραμμές για να ικανοποιήσω κάτι άλλο απ'αυτό που γνωρίζω, με πόσους τρόπους θα μπορούσαμε ν'αγαπηθούμε, με ή χωρίς τριαντάφυλλα, με ή χωρίς ένα σώμα να μας ορίζει, να μας χωρίζει, να μας καθορίζει, να μας ζορίζει
πρόσεξα πόσο καλά σ'αγάπησα χωρίς να ζητήσω ή να εξηγήσω φαινόμενα, πρόσεξα κι άλλα πράγματα, πρόσεξες κι εσύ, πρόσεξε τώρα ναι πρόσεξε γιατί μπορεί να μην είμαι τόσο έξυπνος όσο εσύ και να μην κατανοώ τα πάντα αλλά είμαστε καλοί, και δίκαιοι, και σωστοί και κοίταξε πόσο σ'αγαπώ και πόσο το δικαιούμαστε το τριαντάφυλλο το έρωτά μας