κρατώ στο χέρι ένα κέρμα
είμαι παντοδύναμος σκέφτομαι
το ρίχνω στο ποτάμι κι ανθίζουν:
ένας κήπος, δυο χιλιόμετρα και το φεγγάρι:
τα παίρνω όλα τα δαμάζω
τα δοκιμάζω (στον καφέ μου)
μα εσύ δε διαφαίνεσαι πουθενά;
παραλογίζομαι παραλογίζομαι σ'αγαπώ;
στο φεγγάρι στον κήπο στα χιλιόμετρα
στο πάνορμο που σ'αγαπώ και σ'αγαπώ...