Σονέτο 80

Από ταξίδια και καημούς ξαναγύρισα, αγάπη, 
στη φωνή σου, στο χέρι σου που πετάει στην κιθάρα, 
στη φωτιά που διακόπτει με φιλιά το φθινόπωρο, 
στο επουράνιο της νύχτας πηγαινέλα.

Ζητώ για όλον τον κόσμο ψωμί και βασιλεία, 
γυρεύω γη για τον άμοιρο ζευγολάτη, 
δε θα προσφέρει ανακωχή το αίμα μου ή το τραγούδι μου, 
κι απ' την αγάπη σου αν παραιτηθώ, ας πεθάνω.

Γι' αυτό παίξε το βαλς της γαλήνιας σελήνης, 
τη βαρκαρόλα μέσα στο νερό της κιθάρας
όσο που το κεφάλι μου να πάψει να ονειρεύεται:

πως όλες οι ξαγρύπνιες της ζωής μου έχουν υφάνει
τούτο το σύδεντρο όπου ζει και πετάει το χέρι σου
τη νύχτα δαφεντεύοντας του ένυπνου ταξιδιώτη.


Από τα εκατό ερωτικά σονέτα του Πάμπλο Νερούδα
Cien Sonetos De Amor