ζω για να πεθαίνω σαν στιγ-

ερωτευονται καθως πεθαινουν 
οι στιγμές.
κι η ψυχή μου ερωτευεται καθως πεθαινει
-όπως τις αδιάφαν(τ)ες στιγμες
κατω απ'τα επιμονα αγγιγματα

και πεθαινει μολις ερωτευεται
για να μπόρει να γεννιέται
καθε βραδυ με τα χελιδόνια.

Τα ψαλιδια μύρια μας
ραβουν τις αποστάσεις που καθαρίζουν κρεμμυδια
και τα τραγούδια μου όλο φτανουνε στον
Ηλιο
,παραπατούν και ανατέλλονται στην πισω του κάμαρα
χωρις ανασσασμό
Γιατί ερωτευονται

και πεθαινει μολις ερωτευεται 
για να μπορει να γεννιεται 
καθε βραδυ με τα χελιδονια
και να μυριζει σαν το χωμα
,γιατι δε ξεπλύθηκε ακομα
και να γελαει πιο δυνατα κι απ'τα 6 της
γιατι το μονο που σωπαινει το παραλήρημά της,ειναι ένα φι.
λοιπόν,αυτη ειμαι.  
-μή_                       -άννη ξ* 20.05.2012-